علت اهمیت صرف صبحانه در دانش آموزان چیست؟
مطالعات دهه اخیر نشان داده که تغذیه صحیح، در قدرت یادگیری دانش آموزان موثر است و نخوردن صبحانه میتواند اثرات منفی بر یادگیری آنها داشته باشد. در شرایط ناشتایی در مدت زمان طبیعی و کوتاه، مکانیسم هموستاتیک، گلوکز خون را در سطحی نگه میدارد که به عملکرد طبیعی مغز لطمه وارد نشود و اگر مدت زمان ناشتایی طولانیتر باشد، نگهداری قندخون در سطحی که مغز قادر به فعالیت طبیعی خود باشد، دشوارتر شده و یادگیری و تمرکز حواس مختل میشود.
راهکارهایی برای تشویق دانشآموزان به خوردن صبحانه :
اگر والدین صبحانه را به عنوان یک وعده غذایی مهم تلقی کنند و هر روز دور سفره صبحانه بنشینند، خود مشوق دانش آموزان برای صرف صبحانه خواهند بود. والدین باید سحرخیزی، ورزش و نرمش صبحگاهی و خوردن صبحانه در محیط گرم خانواده را به کودکان خود بیاموزند.
اکسیـر شـادی در مـــدرسه
دانشآموزان مهم ترین ركن نظام آموزش و پرورش هر كشوری محسوب میشوند.
عواملی كه میتواند این سرمایه ملی را برای رشد بهینه و كیفی آماده سازد، مهارتهای رفتاری است كه در محیط آموخته میشود نه فقط محفوظات علمی.
مدارس تامینكننده نیروی كیفی جامعهاند و نه فقط تامینكننده كمیتی از خیل عظیم نیروی انسانی كه بهعنوان تحصیل كرده روانه جامعه میشوند. پس شناسایی و ایجاد زمینه برای رشد خصایل ممتاز بشری، اولین دغدغه دست اندركاران تعلیم و تربیت در كلیه فعالیتهای علمی یا فرهنگی است كه باید با تمام وجود خود را وقف ایفای این وظیفه سنگین كنند.
نشاط و شادابی در مدرسه باعث رشد و تكامل همه ابعاد وجودی یك دانشآموز در بعد جسمانی، شناختی، عاطفی، اخلاقی و معنوی میشود. چنانچه یك بعد از این ابعاد دچار صدمه شود و یا مورد غفلت و فراموشی قرار گیرد، دانشآموز به تواناییها و شایستگیهای كامل دست نخواهد یافت.
این وظیفه مسئولین تعلیم و تربیت است كه شرایطی را فراهم آورند تا تمام نیازهای او تامین شود.
شاد زیستن برای كودك به همان اندازه مهم است كه تغدیه خوب، محبت كردن و حفاظت از او اهمیت دارد، زیرا سلامت روحی و روانی و فیزیكی و جسمانی او را تامین میكند.
نرخ شادی و خنده در مدارس ما بسیار پایین است. میزان شیوع خنده و توسعه فضای فرح بخش در آموزشگاهها مورد بیمهری قرار گرفته است.
در جامعه و مدرسه فاقد شادی، سخنگفتن از شادی قدری مشكل خواهد بود. یكی از مشكلات هر جامعه غفلت از شادی و نشاط و در نتیجه افزایش بیماریهای مختلف روانی از قبیل اضطراب و افسردگی است. با شادی و نشاط زندگی معنا پیدا میكند و در پرتو آن دانشآموزان خصوصاً در دوران نوجوانی و جوانی میتوانند خود را ساخته و قلههای سلوك و پلههای ترقی را چالاكانه بپیمایند. جامعه زنده و پویا جامعهای است كه عناصر شادیآفرین در آن فراوان باشد.
در گذشته بهنظر میرسید كه وظیفه آموزش و پرورش تولید عدهای فارغ التحصیل است كه فقط بتوانند امرار معاش كنند اما چنین مینماید كه در قرن جدید نظامهای آموزش و پرورش این مرحله را پشت سر گذاشته و سرلوحه تعلیم و تربیت در یك جمله خلاصه شده است؛ شوق زندگی كردن را به دانشآموزان بیاموزیم». پس باید معتقد باشیم كه درحقیقت رشد پایدار ما در گرو شادی پایدار است.
محیـط شاد + کـارکنان شاد = مدرسه شاد
شادی و نشاط یک پدیده طبیعی است و از نیازهای اساسی و لازمه زندگی انسان است.
خلقت هستی به گونهای است که خودبهخود شادیهایی مانند: بهار طربانگیز، گلهای رنگارنگ، طلوع خورشید، پرندگان زیبا و نغمهخوان، رویش گیاهان، عشق و مهربانی و بسیاری از پدیدههای جهان را در ذات خود به همراه دارد و تمامی اینها شور و نشاط را نهتنها در وجود انسان بلکه در تمام موجودات جهان به وجود میآورد.
شادی و نشاط، سلامتی، آسایش خیال، آرامش روحی و روانی، احساس خوشبختی، نیل به اهداف و مقاصد واژگانی هستند که به صورت زنجیروار میتواند در وجود آدمی شکل گیرد. شادی محصول و نتیجه چه چیزی است؟
شادی اگر حاصل ارتباطی سازنده، بین شخص و خدایش، بین فرد و همنوعش، بین شخص و وظایفش در جامعه باشد، طبعا" شادی و سروری خواهد بود دلخواه و ایدهآل. شادی نیاز به یک تصمیم قطعی دارد و هر فردی باید به خود خاطرنشان کند که وقت محدودی در اختیار دارد تا از این عمر کوتاه بیشترین بهره را ببرد و بتواند ورای زمان حال، به امید آینده بهتر باشد. هر فردی برای بهرهبرداری بیشتر از زندگی، نباید دنیا را تغییر بدهد، بلکه باید سعی کند که خود را تغییر دهد.
اگر میزان توقعات و انتظارات خود را کم کنیم، شادی، آسانتر به دست خواهد آمد. بنابراین یکی از مسئولیتهای ما این است که شاد باشیم و شرایط را برای شادی دیگران مهیا سازیم.
وقتی نیروهای انسانی شاغل در سازمانها و کارخانهها شاد و سالم باشند، بیتردید میزان کارآیی آنها نیز افزایش مییابد. سالها پیش پژوهشگران کشورهای صنعتی دریافته بودند که تنظیم میزان روشنایی، دما، رطوبت و سر و صدای محیط بر افزایش کارآیی افراد اثر مستقیم دارد، بنابراین میتوان نتیجه گرفت که یک راه بسیار موثر در افزایش بهرهوری در محیط کار، استفاده از نیروی انسانی شاد است.
از امام علی(ع) نقل است که بزرگترین تفریح کار است». وقتی که کار تفریح باشد، فرحانگیز و شادیبخش نیز هست نکته مهم این است که کاری فرحانگیز و تفریحی است که مورد علاقه انسان باشد.
قرار گرفتن افراد جامعه براساس علایق، استعدادها و کارایی آنها در پستهای مورد تصدی، رضایت شغلی و در نتیجه پیشرفت همهجانبه را به دنبال خواهد داشت.
ماکسیم گورکی میگوید: کار که رضایتبخش باشد، زندگی شاد میشود. »
کسانی که از کار خود لذت نمیبرند در حقیقت کاری انجام نمیدهند. یعنی این کار مولد نیست، در این نوع کارکرد خلاقیت و نوآوری که کلید پیشروی امور است در مهجوریت قرار گرفته و هیچگاه مجال ظهور نخواهد یافت. هر عضو یک سیستم، اگر به محیط و گروه خود احساس تعلق و پیوستگی نماید و از رضایت شغلی کافی برخوردار باشد، دستیابی به اهداف با سرعت بیشتری پیش خواهد رفت. بنابراین ایجاد شرایط مطلوب محیط کار و تامین خواستههای آنان در قبال کار انجام شده و بها دادن به نتیجه مطلوب کار، موجب تقویت روحیه کارکنان و افزایش میل و رغبت و علاقه آنان به کار و غرور و افتخارشان در همان سیستم خواهد شد.
مثلا در مدرسه شاد معلمها عقیده دارند مدرسه جایی نیست که مقدار زیادی از مطالب را در اذهان دانشآموزان فرو کنند، بلکه جایی است برای کمک به آنها در جهت آمادگی قبول نظرات و تصورات در زمانها و یافتنهای گوناگون؛ به عنوان مثال معلمانی که از روشهای فعال تدریس استفاده میکنند، کلاسهای شادتری دارند و در امر تدریس فعال نوعی یادگیری توأم با فعالیت، تجربه و یادگیری را کشف میکنند.
حضرت علی(ع) در حکمت 444 میفرماید: کار اندکی که با اشتیاق و شادابی تداوم یابد بهتر از کار فراوانی است که رنجآور باشد».
چگونه محیط مدرسه را شاد کنیم؟
شادی در مقابل غم وافسرگی یکی از حالات روحی ما انسانها است که برای سلامتی جسم وروح ما ودیگران بسیار موثر ومفید می باشد . انسانهای شاد کمتر دچار بیماری های جسمی می گردند و عموما" انسانهای شاد افراد متعادل از نظر روحی می باشند.
محیط مدرسه نیز که شامل معلّمان و کارکنان و دانش آموزان می باشند نیاز به شادابی و طراوت دارد و مدیر و معلّم با نشاط موج شادمانی و شادابی واقعی را در مدرسه ایجاد می کند . چهره های اخمو و خیلی جدی در محیط مدرسه که تعداد زیادی انسانها درآن فعالیت دارند موجی از غم وسردی را در روحیات تزریق می کنند. آنان نه خود زندگی مفیدی دارند واز آن لذّت می برند نه به دیگران فرصت عشق و محبت را می دهند.
یکی از عوامل موثر و مهم برای ایجاد نشاط و شاد بودن لبخند است چهره های متبسم و خوش رویی افراد عامل موثری است که به فضای آموزشی نشاط بیشتری می بخشد و با آفرینش لبخند می توان به محیط شادابی داد. شاید برای معدودی از دانش آموزان مدرسه» تنها مکانی است که در آن جا غم ها و مشکلاتشان را فراموش می کنند و تصور می نمایند که ساعاتی که در مدرسه سپری می کنند از غصه هایشان کاسته می شود و این تغییر روحیه عامل موثری در شادابی آنان می باشد.
من یک دانش آموز هستم و آگاه هستم به اینکه فضای شاداب و دوست داشتنی مدرسه تاثیر زیادی در شکوفایی استعدادها * خلاقیت * پیشرفت تحصیلی * کارایی * پویایی و زنده دلی در ما دانش آموزان دارد.
من یک دانش آموز هستم و می دانم که انسان شاداب، پویا و پرتحرک به زندگی امیدوار است و برای رسیدن به اهداف خود سرسختانه تلاش میکند برعکس انسان افسرده و اندوهگین و بیتحرک، احساس خستگی، درماندگی و ناامیدی میکند و در برابر مشکلات، ناتوان و عاجز است .
من یک دانش آموز هستم و فکر می کنم لازمه تحقق و ایجاد مدارس بانشاط، تغیر نگرش و نگاه نو و جدید اولیا و مربیان مدرسه در خصوص زیباسازی و بهسازی فضای مدارس است چرا که فضای زیبا و شاداب تاثیر زیادی در پیشرفت تحصیلی و روحیه دانشآموزان و معلمان دارد.
من یک دانش آموز هستم و معتقدم که مدیر مدبّر با ایجاد فضایی سرشار از صمیمیت موجبات افزایش روحیه گروهی، اعتمادسازی و ایجاد جو عاطفی، دوستانه و شاد را فراهم میآورد. و با ایجاد روحیه مشارکتپذیری در دانشآموزان، معلّمان و اولیای دانشآموزان در اداره مدرسه میتواند جو عاطفی و شادی ایجاد کند و با ایجاد جو احترام متقابل میان معلّمان و دانشآموزان زمینه ارتقای کیفیت آموزشی ثمربخش و احساس رضایتمندی را در مدرسه به وجود میآورد. نباید فراموش کرد معلّم، شادابی و سرزندگی را با آگاهی و اطلاعات نو و روشهایی بدیع و مبتکرانه میآفریند و کلاس را شاد میکند.
من یک دانش آموز هستم و ایمان دارم که چهره شاداب و متبسم معلّم در ایجاد کلاس شاد و روابط صمیمانه بسیار موثر است، استفاده از انواع تکنولوژی آموزشی در کلاس و نمایش فیلمهای آموزشی در خلال برنامه درسی به دانشآموزان اجازه میدهد که با اعتماد به نفس و بدون هیچگونه ترس و واهمهای صحبت و اظهارنظر کنند.
من یک دانش آموز هستم و امیدوارم که فعالیتهای فرهنگی و پرورش در مدارس چون برگزاری جشنها و مراسم مذهبی، برگزاری بازدید و اردوهای علمی دانشآموزان بهطور مستمر، برگزاری کلاسهای فوق برنامه از قبیل: موسیقی، نقاشی، خطاطی، رایانه، کاردستی، سفالگری، قرآن و. در راستای شادسازی محیط مدارس انجام گیرد.
من یک دانش آموز هستم و توقع من ازدستگاه تعلیم وتربیت اینست که کلاس مهارتهای زندگی هم در برنامه درسی دانش آموزان گنجانده شود تا با آموزش بتواند خودش به راحتی مسایل و مشکلاتش که باعث کم رنگ شدن روحیه نشاط می شود را حل کند و برای خود تصمیم گیری کند و بتواند ازهمان سنین پایین چگونگی غلبه بر استرس و اضطراب را بیاموزد تا در آینده با مشکلات بزرگتری مواجه نشود ونیازهای روانی و اجتماعی و شاد بودن را مدیریت کند. برای حل مسایل توانایی وتشخیص مشکلاتش را که با نشاط بودن را از او می گیرد داشته باشد و برای آن راهکار مناسبی را انتخاب کند و در جهت رفع آن مشکل بر آید و به دیگران متّکی نباشد و بتواند در کنار محیطی شاد روحیه مثبتی داشته باشد و از شاد بودن لذّت ببرد و به تمام اهداف خو به نیکی برسد.
من یک دانش آموز هستم .
اگر شادی و نشاط در مدرسه نباشد زیستن برای یادگیری و یادگیری برای زیستن متعالی، محقق نخواهد بود.
جهان هستی در نتیجه تلاش مداوم و همکاری مجموعه ای عظیم به وجود آمده و در تلاش و پویایی این اعضا است که هر روز حیاتی نو اقامه می کند چنانچه مصداق بارز این کلام است که:
ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند.
و حال اگر نظری ریز بین تر بر این مجموعه اندازیم یکی از هزاران ما حصل آن تشکیل اجتماعات مردمی است اجتماعی که به طور خاص در پیکره اش خانواده ها نقش بسته اند.
زمانی که فرزندان یک خانواده یا یک اجتماع در یک محیط سالم و با نشاط زندگی نمایند و به دور از تنش ها و هتک حرمتها و در سایه احترام متقابل والدین در یک مکتب درس تربیت می شوند. اگر خانواده ها در شاداب سازی زندگی فرزندانشان تلاش نمایند طبیعی است که نتیجه موثرتری در فرایندهای زندگی آینده بچه ها خواهد داشت. از جمله گردشهای هفتگی ماهانه و حتی سالانه به تجدید قوای روحی خانواده کمک کرده و با نشاط و شادابی والدین فرزندان اطمینان خاطر یافته و به دور از تنش ها و اضطرابها استرسها به حرکت در مسیری صحیح هدایت می شوند. که البته در کنار همه ی آنچه گفته شد افکار و عقاید پدر و مادر و چگونگی به دست آوردن این نشاط نیز حایز اهمیت است. ولی اجتماع هم نباید این کار را فقط به عهده ی خانواده بگذارد بلکه جامعه نیز در به وجود آوردن فضای شاداب و قابل تحمل برای بچه ها باید نقش مهمی را ایفا کند و این زمانی موثر واقع می شود که کارها با برنامه ریزی صحیح و رعایت تمام اصول اخلاقی طرح شوند.
از آنجا که محیط آموزشی مدرسه در بین محیط بعد از خانواده قرار داد که فرد در آن اجتماعی شده و در معرض آموزشهای رسمی قرار می گیرد که این آموزشها در سرنوشت او و بالطبع در سرنوشت جامعه موثر خواهد بود و برای اینکه تلاش مدیران و معلمان و کلیه مسئولان آموزشی در این محیط و سرمایه های مادی و معنوی جامعه در زمینه های آموزش و پرورش هدر نرود بهتر است این آموزشها در محیطی شاد ارائه شود.
زیرا یادگیری و آموزش در محیط شاد بهتر از محیط های خشک و سرد است پس دانش آموز در یک محیط با نشاط بهتر می تواند یاد بگیرد تا در محیطی سرد و بی روح.
به نام خدا
امروزه نقش ورزش آنقدر مورد توجه قرار گرفته که آن را در تکنیکهای رفتار درمانی توصیه می کنند. نقش شنا در اضطراب زدایی وتخلییه نگرانی های نا شناخته مورد توجه قرار گرفته است. با انجام آزمایشات روان شناسی ثابت گردیده است که سطح اضطراب در افراد٬قبل وبعد از شنا به ویژه به صورت شیرجه در آب فرو رفتن تفاوتهای معنا داری رانشان می دهد. مشاوران از ورزش بوکس ومشت زنی به عنوان روش کم هزینه ای برای تخلییه هیجانات زاید به ویژه درکودکان ونوجوانان بزهکار استفاده درمانی می نمایند. نقش ورزش کوهنوردی ودو استقامت در تمرکز بخشی وتقویت اراده امروز توجه روان درمانگران را به خود جلب نموده است. از نکات عمدهای که موجب گردیده است٬توجه به ورزش در فرایند درمانی مشاوران وروان شناسان به صورت ویژه ای موردتوجه قرار گیرد می توان به موارد ذیل اشاره نمود.
۱- توجه به این اصل که عقل سالم در بدن سالم است درواقع بیانگر این نکته مهم است که فعالیت های ورزشی نقش اصلاح گری بالایی در رفع مشکلات روحی٬روانی دارند.
۲- بکارگیری ورزش درمانی هزینه های زیادی را دربردارند.
۳- تاثیر عمیق رکود فعالیتهای جسمی در بروز ناراحتی هایی مانند نا امیدی وافسردگی های حاد حاکی ازاین است که چنانچه با توصیه های ورزشی این افراد وادار به تحرک شوند به سرعت نشاط و امیدواری درانان افزایش مییابد. اصولاتجویزهرنوع داروی شیمیایی به ویژه درمورد بیماران روحی٬روانی با عوارض منفی جانبی همراه است که ضمن درمان یک مشکل امکان بروز مشکل دیگری را درسیستم بدن بیماران افزایش می دهد. در حالی که تجویز ورزش به عنوان یک عامل درمانی هیچگونه عارضه منفی ومخرب در بیمار ایجادنکرده٬وبه عکس موجب تقویت قوای فکری وجسمی برای مقابله با مشکل می گردد.
درباره این سایت