اکسیـر شـادی در مـــدرسه
دانشآموزان مهم ترین ركن نظام آموزش و پرورش هر كشوری محسوب میشوند.
عواملی كه میتواند این سرمایه ملی را برای رشد بهینه و كیفی آماده سازد، مهارتهای رفتاری است كه در محیط آموخته میشود نه فقط محفوظات علمی.
مدارس تامینكننده نیروی كیفی جامعهاند و نه فقط تامینكننده كمیتی از خیل عظیم نیروی انسانی كه بهعنوان تحصیل كرده روانه جامعه میشوند. پس شناسایی و ایجاد زمینه برای رشد خصایل ممتاز بشری، اولین دغدغه دست اندركاران تعلیم و تربیت در كلیه فعالیتهای علمی یا فرهنگی است كه باید با تمام وجود خود را وقف ایفای این وظیفه سنگین كنند.
نشاط و شادابی در مدرسه باعث رشد و تكامل همه ابعاد وجودی یك دانشآموز در بعد جسمانی، شناختی، عاطفی، اخلاقی و معنوی میشود. چنانچه یك بعد از این ابعاد دچار صدمه شود و یا مورد غفلت و فراموشی قرار گیرد، دانشآموز به تواناییها و شایستگیهای كامل دست نخواهد یافت.
این وظیفه مسئولین تعلیم و تربیت است كه شرایطی را فراهم آورند تا تمام نیازهای او تامین شود.
شاد زیستن برای كودك به همان اندازه مهم است كه تغدیه خوب، محبت كردن و حفاظت از او اهمیت دارد، زیرا سلامت روحی و روانی و فیزیكی و جسمانی او را تامین میكند.
نرخ شادی و خنده در مدارس ما بسیار پایین است. میزان شیوع خنده و توسعه فضای فرح بخش در آموزشگاهها مورد بیمهری قرار گرفته است.
در جامعه و مدرسه فاقد شادی، سخنگفتن از شادی قدری مشكل خواهد بود. یكی از مشكلات هر جامعه غفلت از شادی و نشاط و در نتیجه افزایش بیماریهای مختلف روانی از قبیل اضطراب و افسردگی است. با شادی و نشاط زندگی معنا پیدا میكند و در پرتو آن دانشآموزان خصوصاً در دوران نوجوانی و جوانی میتوانند خود را ساخته و قلههای سلوك و پلههای ترقی را چالاكانه بپیمایند. جامعه زنده و پویا جامعهای است كه عناصر شادیآفرین در آن فراوان باشد.
در گذشته بهنظر میرسید كه وظیفه آموزش و پرورش تولید عدهای فارغ التحصیل است كه فقط بتوانند امرار معاش كنند اما چنین مینماید كه در قرن جدید نظامهای آموزش و پرورش این مرحله را پشت سر گذاشته و سرلوحه تعلیم و تربیت در یك جمله خلاصه شده است؛ شوق زندگی كردن را به دانشآموزان بیاموزیم». پس باید معتقد باشیم كه درحقیقت رشد پایدار ما در گرو شادی پایدار است.
كه ,شادی ,جامعه ,نشاط ,تعلیم ,وظیفه ,است كه ,و پرورش ,شادی و ,و تربیت ,آموزش و
درباره این سایت